وقتی نگارم آمد آنگه ببار، باران

بنام خداوند بخشاینده مهربان

مهربانِ

مهربان

در انتظار یارم ، دستی بدار باران

در زیر نارون ها چشمم به در پریشان
جانم به لب رسیده، از انتظار، باران

در این دیار غربت مردم ز درد و محنت
با یار دارم امشب، قول و قرار، باران

می ترسم او نیاید، سازد تو را بهانه
امشب مبار، بر من، منت گذار باران

از وقت وعده او بگذشته اندکی هم
ز آن رو در التهابم، دیوانه وار، باران

صبر و تحمل من، شهره بود به عالم
هرگز به لب نیارم، شکوه ز یار، باران

مهر و محبتی کن، بر من که چون همایون
در مقدم تو شعری سازم نثار، باران

در انتظار یارم ، دستی بدار باران

وقتی نگارم آمد آنگه ببار، باران

+نوشته شده در چهارشنبه 89 مهر 7ساعت ساعت 3:22 عصرتوسط *سمیه * | نظر