پيام

* سميه *
89/7/25

+ مرا عهديست با جانان که تا جان در بدن دارم هواداران کويش را چو جان خويشتن دارم

اي شقايق هاي آتش گرفته دل خونين ما شقايقي است كه داغ شهادت شما را به خود دارد،آيا آن روز نيز خواهد رسيد كه بلبلي ديگر در وصف ما سرود شهادت بسرايد؟ سيد مرتضي آويني

ثبت است بر لوح دلم نام و يادتان

خوشا ياس هايي كه بي سر شكفتند * به امواجي از خون شناور شكفتند // خوشا شب شكن هاي بي انتهايي * كه در فصل خونين خنجر شكفتند

باز امشب هوس گريه پنهان دارم* ميل شبگردي در کوچه باران دارم// کسي از دور به آواز مرا مي‏خواند* از دل اين شب پر راز مرا مي‏خواند// راهي ميکده گمشده رندانم* من که چون رازِ دلِ مي‏زدگان عريانم// بايد از خود بروم تا که به او باز آيم* مست تا بر سر آن راز مگو باز آيم

ابر پوشانده در مخفي آن ميخانه* پشت در باغ و بهار است و مي‏و افسانه// خِرَد خُرد همان به که مسخّر باشد/ عقل کوچکتر از آن است که رهبر باشد

پيش از اين راه صفا اين همه دشوار نبود ** بين ميخانه و ما اين همه ديوار نبود

دل من گرفته زين جا، اي شهيدان نظري