پيام
+
پروردگارا! سجاده تنهاييم را تنها براي تو مي گسترانم كه همواره مونس بي قراري هايم بوده اي و برگ برگ وجودم را به نسيم نگاه تو مي سپارم تا با شبهاي مناجات، سبز و با طراوتش گرداني و از مرداب ياس و نااميدي برهاني و به بيكرانه هاي اميد و ايمان رهنمونش سازي به رحمتت اي مهربان ترين مهربانان
توحيدي
88/10/16
* سميه *
دلا آن کس به جنت هست لايق/
کزو يک دل نرنجيد از خلايق/
ميان شاهدان آن کس شريف است/
که قبل از پرسشي گويد حقايق/
* سميه *
مرسي
* سميه *
چه خوب مي شد اگر، اطلاعات را با عقل اشتباه نمي گرفتيم و عشق را باهوس و حقيقت رابا واقعيت و حلال را با حرام و دنيا رابا عقبي و رحمان را با شيطان